تحریم کالا توسط مردم در دوره پهلوی / خاندان حاکم بر سیاست آمریکا / ساخت دیوار برلین در بحبوحه جنگ سرد / آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی
تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۵۵۶۸
بسته ویدیویی «تابناک» مجموعه‌ای از ویدیوها پیرامون رویدادهای سیاسی عمدتاً متکی بر گزارش‌ها و تحلیل‌ها و ویدیویی‌هایی درباره دیگر موضوعات فرهنگی، اقتصادی و... است که تماشایش را از دست داده‌اید؛ نگاهی دوباره و متفاوت به آنچه در این بستر می‌توان فرا گرفت.
تحریم کالا توسط مردم در دوره پهلوی
پس از اوج گیری مشکلات اقتصادی در سال‌های پایانی حکومت پهلوی که منجر به نزول چشمگیر قدرت پول ملی در آن سال‌ها و افزایش چشمگیر قیمت اجناس شد، جنبش‌هایی برای تحریم خرید کالا شکل گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خاندان حاکم بر سیاست آمریکا
فرانکلین دلانو روزولت که به اختصار «اف‌دی‌آر / FDR» نیز خطاب می‌شود، سی و دومین رئیس‌جمهور ایالات متحده بود. دوران ریاست‌جمهوری او مصادف بود با جنگ جهانی دوم و بیشتر دوران رکود بزرگ اقتصادی و به عقیده بسیاری از تاریخ‌دانان او در کنار جرج واشنگتن و آبراهام لینکلن یکی از سه رئیس‌جمهور برتر تاریخ آمریکاست؛ اما آنچه در این ویدیو به آن پرداخته می‌شود، بررسی این موضوع است که این شخصیت تاثیرگذار با دوازده تن از سایر روسای جمهور ایالات متحده نسبت خویشاوندی دارد. از آنجا که آمریکا از زمان استقلال از بریتانیا تا کنون در کل ۴۵ رئیس‌جمهور داشته است، این تقریبا معادل ۲۵ درصد از کل رئیس‌جمهور‌های آمریکا می‌شود. جالب است بدانید که روزولت با چرچیل نیز نسبت فامیلی دوری داشته است.
روزی که اتریش به آلمان الحاق شد
آنشلوس در زبان آلمانی به معنی همبستگی و پیوند است و نام واقعه‌ای است که طی آن در ۱۵ مارس ۱۹۳۸ اتریش به آلمان الحاق شد. این الحاق با یک همه پرسی که در آن ۹۹.۷ درصد مردم اتریش رای موافق دادند، انجام شد. این الحاق یکی از نقاط شروع افزایش تنش بین قدرت‌های اروپایی شد و موسولینی قبلاً در ۱۹۳۴ مخالفت الحاق اتریش به آلمان را گرفته بود و با اعزام نیرو ـ ولی این بار به علت پیمان دوستی که با هیتلر بسته بود ـ موافقت کرد. با ما همراه باشید تا تصاویری از ورود نیرو‌های نظامی به اتریش را تماشا کنید که مرز‌های بین آلمان و اتریش نیز بر چیده شد.
ساخت دیوار برلین در بحبوحه جنگ سرد
پس از پایان جنگ جهانی دوم و شروع جنگ سرد بین منطقه تحت تصرف شوروی و منطقه تحت تصرف آمریکا، انگلستان و فرانسه دیواری ساخته شد که بزرگترین نماد جنگ سرد بود و به آن لقب پرده آهنین داده بودند. این دیوار، ۲۸ سال شهر برلین را به دو منطقه شرقی و غربی تقسیم می‌کرد و نهایتا در سال ۱۹۸۹ با بهبود تدریجی روابط بین شرق و غرب و سیاست دموکراسی‌سازی حکومت کمونیستی شوروی در کشور‌های اروپایی شرقی تحت نفوذ خود، دولت کمونیستی مجارستان در‌های خود را بر روی غرب گشود و با باز شدن مرز‌های بین مجارستان و اتریش از آنجایی که مهاجرت بین دو کشور کمونیستی ممنوع نبود، ساکنان آلمان شرقی که مجاز به رفت‌وآمد به مجارستان بودند، از طریق این کشور و نیز چکسلواکی به آلمان غربی و سایر کشور‌های اروپای غربی رفتند.
چندی بعد دولت ایگون کرنس که بعد از کناره گیری اریک هوکنر به رهبری آلمان شرقی رسیده بود، تصمیم گرفت به ساکنان برلین شرقی اجازه دهد برای سفر به برلین غربی تقاضای ویزا کنند. با این تصمیم ده‌ها هزار نفر از ساکنان برلین شرقی خود را به محل‌های مشخص شده رساندند تا از مرز عبور کنند، اما نگهبانان که برای چنین جمعیتی آمادگی نداشتند، مجبور به باز کردن مرز شدند، در حالی که در آن طرف مرز، اهالی برلین غربی برای استقبال از همشهریان سابقشان جمع شده بودند. به این ترتیب، نهم نوامبر ۱۹۸۹ به روز فروپاشی دیوار برلین تبدیل شد. این دیوار ظرف روز‌ها و هفته‌های بعد و توسط کسانی که از دیگر نقاط آلمان شرقی خود را به برلین رسانده بودند، به تدریج تخریب شد. فرو ریختن دیوار برلین، اولین قدم در راه اتحاد مجدد دو آلمان بود که سرانجام در سوم اکتبر ۱۹۹۰ صورت گرفت.
آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی
ویدیویی از آزادی اسرای متفقین از اردوگاه‌های آلمانی در جریان جنگ جهانی دوم که شادی اسرا را از آزادی به نمایش می‌کشد. شرایط نگهداری در اردوگاه‌های نظامی بسیار بد بود، مخصوصا برای روس‌ها که با جیره‌های کم غذایی، مجبور به انجام به کار‌های طاقت فرسا می‌شدند که در نهایت منجر به کشته شدن اکثر آنها بر اثر گرسنگی و خستگی شد. همچنین جای کافی برای نگهداری اسرا وجود نداشت از این روی، در کلبه‌هایی که ۱۵۰ نفر ظرفیت داشت تا ۴۰۰ نفر زندانی شده بودند و سایرین در چادرها یا کلبه‌های اولیه نگهداری می‌شدند. بسیاری در خود این اردوگاه‌ها یا در مسیر طولانی پیاده روی انتقال به آن در اثر بدی شرایط و خستگی کشته شدند.
معاهده صلح ویتنام
پیمان نامه صلح پاریس که عنوان رسمی آن توافق پایان جنگ و بازیابی صلح در ویتنام بود، در ۲۷ ژانویه ۱۹۷۳ امضا شد، تا صلح را در ویتنام برقرار کند و جنگ خونبار ویتنام را پایان دهد. این توافق بین جمهوری دموکراتیک ویتنام (ویتنام شمالی) جمهوری ویتنام (ویتنام جنوبی) و ایالات متحده همچنین دولت موقت انقلابی که نماینده بومیان انقلابی ویتنام جنوبی بودند امضا شد و نبرد مستقیم نظامی آمریکا را پایان داد و موقت نبرد بین ویتنام شمالی و جنوبی را متوقف کرد. با این حال این توافق توسط سنای آمریکا تصویب نشد. با این که این توافق منجر شد نیکسون قدرت نظامی آمریکا را در ویتنام جنوبی به تدریج کاهش دهد، جنگ بین ویتنام جنوبی و شمالی ادامه داشت تا زمانی که سایگون، پایتخت ویتنام جنوبی به دست کمونیست‌ها افتاد و امروزه جمهوری سوسیالیستی ویتنام که معمولا با نام ویتنام شناخته می‌شود، به عنوان کشوری متحد باقی است.
مرگ شاه جرج ششم پادشاه انگلستان
مرگ شاه جرج ششم پادشاه انگلستان و پدر ملکه الیزابت دوم حکمران فعلی پادشاهی مشروطه بریتانیا. فشار جنگ و مصرف زیاد سیگار تاثیر مخربی بر سلامتی جرج ششم گذاشته و از این رو دختر بزرگ‌تر او قسمتی از وظایف او را به عهده گرفته بود. نهایتا در ششم فوریه ۱۹۵۲ در ۵۶ سالگی و پس از جراحی و خارج کردن ریه چپ، شاه جرج ششم در حالی که در خواب بود درگذشت. دوران پادشاهی او از ابتدا پر از آشوب بود، از استعفای برادر وی از پادشاهی به خاطر ازدواج با زنی مطلقه که منجر به رسیدن وی به تاج و تخت بود، تا استقلال بسیاری از مستعمرات بریتانیا مانند هند و جنگ جهانی دوم از اتفاقات مهم دوران پادشاهی وی به شمار می‌رود.
در کنفرانس پاریس چه گذشت؟
کنفرانس پاریس از جولای ۱۹۴۶ تا ۱۵ اکتبر در پاریس برگزار شد. در این کنفرانس، کشور‌های متفقین پیروز در جنگ با ایتالیا و دیگر کشور‌های کوچک عضو متحدین مذاکرات کردند تا مرز‌های آنها پس از جنگ جهانی دوم مشخص شود. ایتالیا که بر خلاف آلمان و ژاپن تحت اشغال قرار نگرفته بود، تمام مستعمره‌های خود را در آفریقا از دست داد. آلبانی و دیگر مناطقی که در جنگ جهانی دوم اشغال قرار داده بود را نیز از دست داد. مجارستان و رومانی به ترتیب به مرز‌های خود قبل از سال‌های ۱۹۳۸ و ۱۹۴۱ بازگشتند و بلغارستان تنها کشور عضو متحدین بود که فتوحاتی که در زمان جنگ داشت را نگه داشت. فنلاند نیز به مرز‌های ۱۹۴۱ بازگشت؛ با این تفاوت که ایالت پستامو را به شوروی واگذار کرد؛ که بسیاری در فنلاند این را خیانت کشور‌های غربی به خود می‌دانند، با ما همراه باشید تا بخشی از سخنرانی‌های نمایندگان ایتالیا، استرالیا و بلغارستان و وزیر خارجه آمریکا در این کنفرانس را ببینید. تصاویر و جزئیاتی از این کنفرانس را در تابناک تماشا می‌کنید.
منبع: تابناک
کلیدواژه: مهسا امینی علی کریمی ربیع الاول حسین ماهینی باقر نمازی سیامک نمازی بسته ویدیویی تاریخ ویدیو مهسا امینی علی کریمی ربیع الاول حسین ماهینی باقر نمازی سیامک نمازی جنگ جهانی دوم ویتنام جنوبی دیوار برلین اردوگاه ها رئیس جمهور جنگ سرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۵۵۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هدف اعتراضات دانشجویان در جهان تمرکز بر جنایات اسرائیل در غزه است
اعتراضات دانشجویان دانشگاه‌های برتر آمریکا و اثرگذاری این جنبش در بیداری افکار عمومی دنیا، می‌تواند سرنوشت فلسطین را تغییر دهد. اکنون سیاستمداران غربی و حتی رهبران جهان اسلام تحت فشار جامعه خود قرار دارند تا اسرائیل را مجبور به خروج از نوار غزه کنند تا این نسل کشی خاتمه یابد.
واقعیت این است که آنچه در دانشگاه¬های آمریکا در حال وقوع است واکنش شدید افکار عمومی قشری از جامعه این کشور است که در رده نخبگان طبقه بندی می‌شود. این افراد آگاه‌ترین و باسوادترین گروه جمعیتی محسوب می‌شوند که در برترین دانشگاه‌های دنیا درس می‌خوانند؛ لذا واکنش آنها به آنچه در نوار غزه می‌گذرد را باید بسیار جدی و با تبعات بالا ارزیابی کرد.
حال باشگاه خبرنگاران جوان برای بررسی بیشتر جزئیات این جنبش‌ها پای گفتگوی احمد ابسعیس، یکی از دانشجویان حاضر در اعتراضات دانشگاه میشیگان نشسته که مشروح آن در ذیل از نظرتان می‌گذرد.
- اعتراضات دانشجویی در آمریکا به جنایات اسرائیل در غزه چگونه شکل گرفت؟
احمد ابسعیس: در ۲۲ آوریل، دانشجویان اردوگاهی را در دانشگاه میشیگان برپا کردند تا خواستار محکومیت کامل دانشگاه به علت دست داشتن در نسل کشی اسرائیل در غزه شوند؛ بنابراین آنها به ده‌ها دانشگاه دیگر در سراسر ایالات متحده پیوستند تا در همبستگی با مردم فلسطین که با نسل کشی ارتش اسرائیل روبرو هستند، قیام کنند. نیرو‌های اسرائیلی بیش از ۳۴۵۰۰ فلسطینی از جمله ۱۴۵۰۰ کودک را در غزه و نزدیک به ۴۹۰ از جمله ۱۲۴ کودک را در کرانه باختری اشغالی به شهادت رسانده اند. آنچه من در میشیگان به عنوان عضوی از اردوگاه دیده ام، الهام بخش است.
به این تظاهرات دانش‌آموزان با پیشینه‌های قومی و مذهبی مختلف از جمله فلسطینی‌ها و یهودیان، مردم عرب و آسیای جنوبی تبار و دیگران نیز پیوسته‌اند. بسیاری از اعضای جامعه در داخل و اطراف کمپ وقت می‌گذرانند و از این موج اعتراضات سراسری حمایت می‌کنند.
اردوگاه به محلی برای کمک و حمایت متقابل، بحث و آموزش سیاسی تبدیل شده است. دانش آموزان یاد می‌گیرند که با هم سازماندهی کنند و برنامه‌های چرخشی خدمات گشت زنی، پزشکی و غذایی را تنظیم کنند.
در هفته گذشته، دانشجویان در مورد موضوعاتی از جمله سرمایه‌گذاری مشکل‌ساز دانشگاه گرفته تا استعمار زیست‌محیطی، همبستگی با دیگر گروه‌های بومی مانند ارامنه و شعرخوانی فلسطینی‌ها، جلسات آموزشی برگزار کرده‌اند. فیلم‌هایی مانند "اسرائیلیسم و حال" برای آگاهی بخشیدن به طرح‌های سیاسی کنونی و واقعیت‌های ظلم اسرائیل اکران می‌شوند. مانند سایر دانشگاه‌ها، ما همچنین یک کتابخانه در مورد کتاب‌های فلسطین راه‌اندازی کردیم که در آن هر کسی می‌تواند کتاب‌هایی درباره تاریخ فلسطین یا اندیشه سیاسی به امانت بگیرد و درباره جنبش آزادی‌بخش کنونی بیشتر بیاموزد.
در دانشگاه ما پوستری روی درخت آویزان شده است که روی آن «منطقه آزاد شده» با پس‌زمینه چادرها نصب شده است. دانشجویان دانشگاه میشیگان خواستار کناره گیری دانشگاه خود از جنایات اسرائیل شده اند. تاکنون، اعتراضات دانشجویان طرفدار اسرائیل بسیار اندک بوده است و تنها بین ۳ تا ۱۰ شرکت کننده در تجمعات آنان حضور داشته اند. آنها پرچم‌های اسرائیل را با غرور در مقابل اعتصاب‌هایی که چهره شهیدان فلسطینی را نشان می‌دهد، در دست دارند.
سازمان دهندگان اردوگاه رابطان پلیس و ناظران قانونی خود را با این اعتقاد که "ما از یکدیگر محافظت می‌کنیم" ایجاد کرده اند. این امر از هرگونه درگیری که منجر به دخالت پلیس شود، جلوگیری کرده است. مدیریت دانشگاه میشیگان اجازه داده است تا زمانی که در روند فارغ التحصیلی در هفته آینده مشکلی ایجاد نشود، اردوگاه‌ها پابرجا باشند. واضح است که شهادت فلسطینی‌ها برای مقامات این دانشگاه نگران کننده تلقی نمی‌شود.
علیرغم ماهیت غیر خشونت آمیز اردوگاه‌های ما و اردو‌های مشابه در سراسر کشور، اتهامات یهودی ستیزی به ما وارد شده است، همانطور که در سایر اقدامات اعتراضی در دانشگاه‌های سراسر کشور وجود دارد. اما نامگذاری تظاهرات ضد نسل کشی به عنوان ضد یهود نه تنها پوچ نیست، بلکه خطرناک است.
-هدف دانشجویان آمریکایی از این اعتراضات چیست؟
احمد ابسعیس: برچسب یهودیت، یک دین را با صهیونیسم، یک ایدئولوژی سیاسی که در قرن نوزدهم ایجاد شد، ادغام می‌کند. این درهم آمیختگی خطرناک است، زیرا به غلط ادعا می‌کند که همه یهودیان از کاری که اسرائیل و شهرک نشینان انجام می‌دهند حمایت می‌کنند، این برچسب تنوع فکری افراد را انکار و به تئوری‌های توطئه «وفاداری دوگانه» اشاره می کند. همانطور که اردوگاه‌های ما نشان می‌دهد، این معادل سازی نادرست نمی‌تواند حقیقت را بپوشاند. در بسیاری از دانشگاه‌ها، گروه‌های یهودی در مرکز بسیج حامی فلسطین بوده‌اند.
ما نباید فراموش کنیم که نژادپرستی بزرگترین مشکل پیش روی جامعه یهودی در ایالات متحده و فراتر از آن بوده و هست. این یک واقعیت ساده است که مقامات و نهاد‌های آمریکایی همچنان از آن چشم پوشی می‌کنند.
ما واکنش‌های بیشتری را نسبت به دانشجویانی که به نسل‌کشی اعتراض می‌کنند، می‌بینیم تا واکنش به «تروریست‌هایی» که مردم بی‌گناه را در غزه می‌کشند، یا برتری‌طلبان سفیدپوستی که در خیابان‌های شارلوتسویل قدم می‌زنند و شعارهای ضدیهودی سر می‌دهند. چرا؟ زیرا اگر دانش‌آموزان و دانشجویان ممتاز بخواهند خود را برای آینده فلسطینی در مدارس و دانشگاه هایی که برای سرپرستی نسل بعدی امپریالیست‌ها هستند، به خطر بیندازند، پس این بدان معناست که استعمارگری بر فلسطین در میان این قشر از جوانان آمریکایی و در ادامه در کل جامعه غربی در حال شکست است؛ و این باعث وحشت کسانی می‌شود که از استعمار و به ویژه استعمار فلسطین در سراسر جهان سود می‌برند. اگر دانش‌آموزان حاضرند برای فلسطین به این شدت بجنگند، پس به این راحتی متوقف نخواهند شد.
به همین دلیل است که از قدرت و زور وحشیانه در سراسر ایالات متحده برای سرکوب اعتراضات در سراسر دانشگاه استفاده شده است: از دانشگاه کلمبیا و دانشگاه نیویورک گرفته تا دانشگاه اموری، دانشگاه تگزاس در آستین و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی.
اما تا به امروز که این گونه بوده است؛ با هر دستگیری، هر تعلیق، و هر تلاشی برای ساکت کردن ما، نهاد‌های رسمی و ادارات دانشگاه تنها حمایت خود را از آرمان فلسطین افزایش داده اند. آنچه در فلسطین اتفاق می‌افتد مسلماً مسئله حقوق بشر در زمان ما است و واکنش ایالات متحده به اعتراضات طرفدار فلسطین آن را به موضوع آزادی بیان در زمان ما تبدیل کرده است. هر دانشجو، هر معترض در دفاع از آزادی فلسطین، مبارزه با همدستی ایالات متحده در جنایات اسرائیل و مقاومت در برابر استعمار افتخار می‌کند.
با این حال، ما هیچ توهمی نداریم که آنچه را که در طول مبارزه در دانشگاه تحمل می‌کنیم، به هیچ وجه با اشغالگری اسرائیل مقایسه شود. همتایان ما در غزه نه تنها خانواده، دوستان، اساتید و دانشجویان خود را از دست داده اند، بلکه تمامی دانشگاه‌های خود را نیز از دست داده اند. تا زمانی که دانشگاه‌های آنها بازگشایی شوند، تا زمانی که آنها آزادی یادگیری دوباره پیدا کنند، ما دانشگاه‌های خود را سکوی صدای آنها خواهیم کرد تا جهان را در مورد وضعیت اسفناک این فلسطینی‌های مظلوم آگاه کنیم. خیمه‌های ما، مانند خود فلسطین، راه به جایی نمی‌برد و در برابر ناملایمات تا پیروزی استوار می‌ماند: ما فقط جدایی کامل از سیاست‌های ظالمانه اسرائیل، عدم حمایت مالی و در نهایت، آزادی فلسطین را می‌خواهیم.
کمپین بدنامی که ما را به یهودستیزی و خشونت پلیس متهم می‌کند ادامه خواهد داشت. اما همانطور که اینها تیتر اخبار می‌شوند، باید به خود و حامیان خود یادآوری کنیم: همه نگاه‌ها باید به غزه باشد.
نباید اجازه داد که پوشش مداوم جنبش دانشجویی توجه را از جنایات جنگی سیستماتیکی که در غزه اتفاق می‌افتد منحرف کند. تمرکز باید روی گور‌های دسته جمعی باشد که همچنان در سراسر نوار غزه کشف می‌شوند، از جمله در بیمارستان‌های الشفاء و ناصر. در مورد گرسنگی اجباری مردم فلسطین در حالی که اسرائیل همچنان تظاهر به افزایش کمک می‌کند، اما در واقعیت از آن به عنوان یک سلاح جنگی استفاده می‌کند. در مورد بمباران مداوم اسرائیل که روزانه کودکان، زنان و مردان را با سرعتی تکان دهنده می‌کشد. در مورد حمله قریب الوقوع به رفح و تلاش‌های اسرائیل برای سرپوش گذاشتن بر جنایاتی که قرار است مرتکب شود با تظاهر به طرح‌هایی برای «تخلیه» جمعیت غیرنظامی.
در میان این دوران تاریک، آنچه در سراسر دانشگاه‌های ایالات متحده اتفاق می‌افتد من را سرشار از الهام و امید می‌کند. این همان چیزی است که آینده فلسطینی می‌تواند به نظر برسد: یهودیانی که مراسم عید فصح را در کنار مسلمانان در حال نماز مغرب انجام می‌دهند. اعضای جامعه از همه عقاید با هم نان می‌خورند و معاشرت می‌کنند. مردم از هر پیشینه‌ای در آزادی جمعی شرکت می‌کنند. من رویای وطنی را می‌بینم که فلسطینی ها می‌توانند در سایه درختانی که پدربزرگ و مادربزرگ ها کاشته اند بنشینند و آزادی را ببینند و احساس کنند؛ و این رویا هر روز به تحقق نزدیکتر می‌شود.
احمد ابسعیس یک دانشجوی آمریکایی و حقوقدان نسل اول فلسطینی است که کتاب State of Siege را می‌نویسد و هم اکنون در اردوگاه دانشگاه میشیگان در اعتراض به جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه و حمایت از فلسطینیان حضور دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان بین‌الملل اروپا و آمریکا
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟